Beni içinde bulunduğum saçma ruh halinden kurtaran kitap bu kitaptır. İlk kez Paulo Coelho'nun bir kitabını okudum. Set halinde tüm kitaplarını almayı planlıyorum yakın zamanda. Çok sevdim.
Nasıl bir seçim, nasıl da denk geldik bilmiyorum. Okuduğum her satır içimi deliyor, tutamıyorum kendimi. Salya sümük başladım kitaba. Önce kitaptan bahsedeyim madem. Kahramanımız Veronika, hayatın kısır bir döngüden ibaret olduğunu, yaşamın amaçsızlığını düşünerek intihar eder ve başarılı olamaz. Gözünü bir akıl hastanesinde açar. Aldığı ilaçlar kalbini kötü etkilemiştir ve 5 gün ömrü kaldığı söylenir. Veronika kalan günlerini akıl hastanesinde geçirecektir. Spoiler vermeyeyim, kitabın devamında veronikanın hastanede geçirdiği günler anlatılıyor.
Çok güzel bir kitap, çok sevdim. Tabi beni bu kadar etkilemesinde birkaç ay öncesinde intiharın eşiğine geldiğim gece de var. Hayatımın amacını sorguladığım ve cevap bulamadığım o hafta, kitap alınmış ve kapağı açılmamış sırasını bekliyordu. Eşim şehir dışında görevdeydi. Sürekli kabus görüyordum,uyuyamıyordum. Yalnızlık bir yandan depresyon bir yandan derken ilaç gibi geldi bu kitap. Velhasıl kelam, başucu kitaplarımın arasında yer alacak bu kitap artık.
Çok güzel bir kitap, çok sevdim. Tabi beni bu kadar etkilemesinde birkaç ay öncesinde intiharın eşiğine geldiğim gece de var. Hayatımın amacını sorguladığım ve cevap bulamadığım o hafta, kitap alınmış ve kapağı açılmamış sırasını bekliyordu. Eşim şehir dışında görevdeydi. Sürekli kabus görüyordum,uyuyamıyordum. Yalnızlık bir yandan depresyon bir yandan derken ilaç gibi geldi bu kitap. Velhasıl kelam, başucu kitaplarımın arasında yer alacak bu kitap artık.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder